سیدحسین بن سیدجعفر موسوی خوانساری اصفهانیسیدحسین بن سیدجعفر موسوی خوانساری اصفهانی، عالم فاضل و فقیه محقق اوایل قرن دوازدهم هجری در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیحاج سیّدحسین بن آقاسیّدابوالقاسم جعفر میرکبیر خوانساری اصفهانی، عالم فاضل و فقیه محقق. وی در اوایل قرن دوازدهم هجری در اصفهان متولّد شده و در اصفهان به تحصیل پرداخته و به هنگام حمله افغان‌ها به اصفهان و سقوط صفویه، به‌همراه پدر و خانواده به خوانسار مهاجرت کرده است. او از پدر دانشمند خود و نیز ملّامحمّدصادق تنکابنی فرزند فاضل سراب روایت می‌کند. میرزا ابوالقاسم قمی صاحب قوانین نزد او تلمّذ کرده و خواهر او را به همسری اختیار کرده است. ۲ - صدور اجازه روایتجمعی از علمای اعلام از او اجازه روایت دارند از جمله میرزا ابوالقاسم قمی، سیّدمحمّدمهدی بحرالعلوم، آقامحمّدعلی کرمانشاهی و سیّدابوالقاسم خوانساری (فرزند صاحب عنوان) مرحوم بحرالعلوم ایشان را «السیّد السّند العالم العامل الحبر الکامل وحید العصر و نادره الدّهر السّید حسین الخوانساری» خوانده است. ۳ - وفاتاین عالم جلیل سرانجام در ظهر سه‌شنبه ۸ رجب ۱۱۹۱ق در خوانسار وفات یافته و همانجا مدفون گردیده است. ۴ - تالیفاتوی را تالیفاتی است که از آن جمله است: ۱. «حواشی شرح لمعه» که قسمتی از آن در هامش «شرح لمعه» در سال ۱۲۷۱ق چاپ سنگی شده است. ۲. «شرح عباده مشکله من شرح اللّعمه» در اواخر «القول فی صلوة المیّت» که آن را به درخواست کتبی میرزا سیّدخلیل‌اللّه اصفهانی نگاشته است. ۳. «حواشی ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد» محقق سبزواری ۴. «شرح دعاء ابوحمزه ثمالی» ۵. «شرح زیارت عاشورا» ۶. «رساله فی الاجماع» ۷. «اجوبه المسائل النّهاوندیه» جواب سؤالاتی است که میرسیدعلی نهاوندی از آن جناب پرسیده است. ۸. «رساله فی حکم ملاقی المُتَنَجِّس» که به خواهش میرزا ابوالقاسم مدرس مدرسه سلطانی اصفهان تالیف کرده است. ۵ - استنساخ کتبآقا سیّدحسین علاوه بر کمالات صوری و معنوی، دارای خط بس زیبا بوده است و کتب و رسائل چندی استنساخ نموده است، از جمله «بهجة الحدائق» در شرح نهج‌البلاغه تالیف سیّدعلاءالدّین محمّد گلستانه، که نزد علّامه مفضال حاج سیّدمحمّدعلی روضاتی در اصفهان موجود است، همچنین کتاب «حدود و دیات» تالیف علّامه مجلسی. [۱]
روضاتی، سیدمحمدعلی، زندگانی آیت اللَّه چهارسوقی، ص۱۰۱-۱۰۲.
[۲]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۳۱-۵۳۲.
[۳]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۳۳۹.
[۴]
موسوی خوانساری اصفهانی، سیدجعفر، مناهج المعارف، ص۱۸۲-۱۷۸.
[۷]
آقابزرگ نهرانی، محمدمحسن، الکواکب المنتشره، ص۲۰۳.
[۸]
قمی، شیخ عباس، فوائد الرضویه، ج۱، ص۱۳۱.
[۱۰]
روضاتی، محمدعلی، فهرست کتب خطی اصفهان (آ-ز)، ج۱، ص۹۲.
[۱۱]
روضاتی، محمدعلی، دو گفتار، ص۱۰۰.
۶ - پانویس
۷ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۴۲-۶۴۳. |